Χρειάζεται υπομονή, ψυχραιμία και λίγο φιλότιμο! (Αποκλειστικό για μικρά παιδιά)

ΓEMIZA μιά πλαστική σακούλα με μπρόκολα, σε λαχανάδικο της Παραλίας, εχτές το πρωί. Τα προτιμάω γιατί είναι πολύ υγιεινά και μου ρίχνουνε το ζάχαρο! Συγχρόνως κουβέντιαζα με γείτονά μου που ψώνιζε ραπανάκια. Τρία μάτσα...

- Ωρέ, του λέω, τέτοια τρως; Πως αντέχεις με τα αέριά τους; Τέτοια εποχή με κλειστά παράθυρα, πως τα καραφέρνετε και ζείτε σ’ αυτό το σπίτι;

• Εσύ ρώτησες σ’ όλο το οικοδομικό τετράγωνό σου, πως ζούνε οι άνθρωποι μ’ αυτή τη μυρουδιά, όταν τα βράζεις; Που σκούρκεται αναγούλα; Και πάνω στη συζήτηση, που τούλεα και μούλεε, ακούω δίπλα μου.

- Το βούλωσες; Κώλωσες; Τσιρλή. Πούναι εκειές οι κανονιές σου, του ορειβατικού, του πεδινού βαρέος πυροβολικού και των όλμων; Πούν’ οι ρουκέτες;

Συνέχιζα με αφοσίωση την κουβέντα με το φίλο γείτονά μου, αλλά το οβραιολόγιο συνεχιζότανε, οπότε από περιέργεια, γύρισα το κεφάλι μου και είδα ένα ψευτογαλάζιο παλιοντουφεκά, το Λάκηηηη.

- Εσένανε, του λέω, εσένανε. Γιατί; Νόμισες πως θα ντραπώ τον κόσμοοο;

- Που κατάλαβες ωρέ να πιάνομαι σ’ αυτές τις πορδές που άκουσα, διαουλομπασμένε, πρωί-πρωί που σ’ έβαλε τ’ αφεντικό σου να με συγχίσεις;

• Ναι. Εννοώ για τσι μάχες που (περι)έγραψες για τον τωρινό, νικητή των εκλογών, τον Αλεξέϊ Τσίπροβιτς!

- Γιατί κατάλαβες απ’ τις μάχες της πέννας νάμαι εγώ οχτρός με τον προφήτη των (εθνό)μαρτύρων του ΣΥΡΙΖΑ;

Εχεις το Θεό σου ή και συ συντάσσεσαι με τους αιρετικούς;

Ιδεολογικές διαφορές, τεράστιες έχουμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα βγάζει ο ένας το μάτι του άλλου για ψύλλου οπήδημα...

Εγώ έχω εξηγηθεί ρητώς! Εχουμε ένα νιό καπετάνιο Κυβερνήτη! Ενα αμούστακο κι’ αγένειο βλαστάρι. Λίγα χρόνια είναι, που βγήκε απ’ τη Σχολή Δοκίμων. Πρέπει να τον δοκιμάσουμε τουλάχιστον εκατό μέρες (και νύχτες φυσικά). Μετά θα τον κρίνουμε, θα τον συγκρίνουμε και -αν χρειασθεί-, θα τον ...κανονίσουμε! Αλλωστε -πάντα να γνωρίζεις-, πως αν κουτσαίνει ο Καπετάνιος ...αλλά έχει καλούς αξιωματικούς και (εξ)ειδικευμένο πολύπειρο πλήρωμα μπορεί το πλοίο ν’ αποφύφει το ναυάγιο!

Κάνε υπομονή μέχρι νάμπει το καλοκαίρι...

Εκειό που μπορώ να σου πω προκαταβολικώς είναι πως γίνεται συντήρηση και εκσυγχρονισμός του (εξ)οπλισμού εξ ιδίων πόρων και να μην απορείς για την -εν καιρώ-, επιτυχή χρήση των! Δεν θα λάβει μέρος η Αεροπορία ρίχοντας βόμβες ναπάλμ, ούτε το Ναυτικό, έστω κι’ αν έχουν διορθωθεί τα μπαταρισμένα υποβρύχια. Θα χρησιμοποιηθούν στη μάχη -εύχομαι να μη χρειαστεί-, δυνάμεις καταδρομών. Θα δεις τα κανόνια ναβαρούνε! Σου επαναλαβμάνω όμως και πάλι, πως προτιμώ να σκουριάσουν τα όπλα μου, παρά να χρησιμοποιηθούν και να έχουμε απώλειες περισσότερες απ’ όσες έχουμε οι Ελληνες. Πρέπει να πιστεύουμε -όσο κι’ αν φταίμε-, που φταίμε, πως δεν μας αξίζει κάτι χειρότερο...