Ο κ. Δημήτρης Κολλινιάτης
Ο κ. Δημήτρης Κολλινιάτης

«Η γραφειοκρατία, η πολυνομία, το έλλειμμα αποτελεσματικότητας και οι σαθρές μικροδομές αποτελούν την κυριότερη “τροχοπέδη” για τις επενδύσεις στην Ελλάδα.  Oσο για τις ευκαιρίες …αυτές βρίσκονται στην αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, στον Tουρισμό, στην ηλιακή και στην αιολική ενέργεια, στη ναυτιλία, στον πολιτισμό και στη γεωργία».

Aυτά τονίζει, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον «H» ο κ. Δημήτρης Kολλινιάτης, ο οποίος είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής των Oμάδων Διαλόγου Ενεργών Πολιτών (οδεπ) και  «εξ απορρήτων» του προέδρου του OΔΕΠ και  επιτίμου προέδρου του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου κ. Γιάννου Γραμματίδη.

• Ποιές είναι οι ευκαιρίες που οφείλει να αξιοποιήσει η Ελλάδα προκειμένου να αυξήσει τον πλούτο και την απασχόληση;

• Oι ευκαιρίες βρίσκονται στην αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, στον τουρισμό, την ηλιακή και την αιολική ενέργεια, τη ναυτιλία, τον πολιτισμό και την γεωργία, ιδιαίτερα μάλιστα εκμεταλλευόμενοι τη διεθνή ζήτηση για προϊόντα μεσογειακής διατροφής, θα πρέπει να δει την κρίση σαν ευκαιρία να αλλάξει το οικονομικό της μοντέλο και να γίνει πλέον χώρα ανταγωνιστική.

• Γιατί δεν υπάρχουν μεγάλες ξένες επενδύσεις στη χώρα παρά την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας κατά τη δύση του 2014;

• Ποιός σας είπε ότι βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα της χώρας; Βελτιώθηκε τάχα το πρόβλημα της μη ανταγωνιστικής μας φορολογίας με όλες τις εκπλήξεις του; Βελτιώθηκε το πρόβλημα της ταχύτητας στην απονομή της δικαιοσύνης; Μειώθηκε η γραφειοκρατία; Αν βέβαια εννοείται την άνοδο της χώρας στον πίνακα διεθνούς κατάταξης της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφορικά με την ανταγωνιστικότητα θα σας πω ότι είναι αλήθεια, αλλά μόνο ονομαστικά. Αναφέρεται εκεί ο χρόνος και οι διαδικασίες σύστασης μιάς εταιρίας, που όμως στην πράξη δεν είναι αλήθεια, αφού το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ) υπολειτουργεί. Είναι αλήθεια ότι είμαστε πρωταθλητές σε όλη την Ευρώπη ως προς την ποσότητα των μεταρρυθμίσεων, είμαστε όμως ουραγοί ως προς την εφαρμογή τους αφού μόνα ένα 15% από αυτές έχει εφαρμοσθεί.

Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους λόγους που δεν υπάρχουν μεγάλες ξένες ή και ελληνικές επενδύσεις στη χώρα.

• Ποιά είναι κατά τη γνώση τα δύο-τρία πιο βασικά πρακτικά εμπόδια για κάποιον ξένο που θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα και ποια είναι σήμερα τα μεγαλύτερα προβλήματα στην αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας;

• Σίγουρα η γραφειοκρατία, η πολυνομία, το έλλειμμα αποτελεσματικότητας, οι σαθρές μικροδομές. Πιστεύουμε ότι ιδιαίτερα οι μικροδομές είναι σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας για την ανάπτυξη και ότι εάν αυτές δεν διορθωθούν οποιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης, θα πέφτει στο κενό. Oι κακές μικροδομές, είναι τα μικρά στοιχεία σε ένα σύστημα, τα οποία όμως μπορεί να αποβούν σημαντικά για τη λειτουργία του συστήματος. Μπορούμε να φαντασθούμε τις κακές μικροδομές ως μιά κολλώδη ουσία που εμποδίζει το πράγματα να γίνονται. Για παράδειγμα, η έλλειψη ηλεκτρονικής διασύνδεσης μεταξύ διοικητικών αρχών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την κακή εξυπηρέτηση των πολιτών, με σημαντικές έως απαράδεκτες καθυστερήσεις σε θέματα όπως από ένα πιστοποιητικό μέχρι την αδειοδότηση μίας σημαντικής επένδυσης.

• Ποιοί είναι οι βασικοί τομείς της ελληνικής οικονομίας που θα «σηκώσουν» το μεγαλύτερο βάρος στην αναπτυξιακή διαδικασία;

• Oι βασικοί άξονες ανάπτυξης θα είναι ο ποιοτικός τουρισμός, συνδεδεμένος όμως με τον πολιτισμό, ο πρωτογενής τομέας και πιό συγκεκριμένα η γεωργία που θα στηρίζεται στην αγροτoδιατροφική επιχειρηματικότητα, η ναυτιλία και η ακτοπλοΐα που θα στηρίζεται σε ποιοτική ναυτική εκπαίδευση και σ’ ένα ανταγωνιστικό νηολόγιο και η ενέργεια που θα πρέπει να στηρίζεται στην αξιοποίηση των εναλλακτικών πηγών της. ολα αυτά όμως κάτω από την επίβλεψη ενός επιτελικού κράτους, μικρού κι ευέλικτου, που θα είναι φιλικά στον επιχειρηματία και γενικά στον πολίτη.

•Κύριε Κολλινιάτη, τι εννοούμε όταν λέμε οικονομική ανάπτυξη και πως θα επωφεληθούν οι πολίτες, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι Ελληνες και πως βλέπετε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας σε πέντε και σε δέκα χρόνια;

• Αλλο πέντε κι άλλο δέκα χρόνια. Και τα δύο μαζί όμως είναι λίγα για να δημιουργηθεί μία νέα παραγωγική μηχανή για την παραγωγή προϊόντων διεθνώς εμπορεύσιμων, έτσι ώστε να βελτιώσουμε το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, να φέρουμε φρέσκο συνάλλαγμα που θα μειώσει την εξάρτησή μας από τα δανεικά. Αναφέρομαι βέβαια στο ιδιωτικά χρέος, πού όμως είναι συνδεδεμένο με το δημόσιο. Παράλληλα πρέπει να ενταθεί ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων και εφαρμογής τους ώστε να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Μόνο μετά από την πάροδο δεκαετίας κάτω από τις παραπάνω προϋποθέσεις μπορούμε να ελπίζουμε σε ανάπτυξη. Πρώτα όμως πρέπει να μαζέψουμε τις ζημιές μας. Πιστεύουμε ότι αυτή η σχεδιασμένη και σωστά εκτελεσμένη αντίδραση, θα έπρεπε να είναι και η πολιτική για την έξοδο της χώρας από την κατηφόρα της κρίσης. Θα έπρεπε να υπάρχει μία συνετή και ρεαλιστική στρατηγική με σταθερές κινήσεις υλοποίησης και με στόχο την ανάπτυξη.

• Πώς όμως θα επιτευχθεί αυτό;

• Σε πρώτο στάδιο θα έπρεπε να σταματήσουμε την πτώση περιορίζοντας την. Μετά το σταμάτημα της πτώσης, αυτό που θα έπρεπε να γίνει είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου. Αυτό μπορεί να γίνει όχι βιαστικά, αλλά με προσεκτικά βήματα και με κοινωνική συνεννόηση και συναίνεση. Μέσα από αυτή τη διαδικασία μπορούν να εντοπισθούν, με πρακτικούς όρους όμως, και να αναδειχθούν τα στοιχεία εκείνα που θα μας πάνε μπροστά, όπως ανταγωνιστικότητα, η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα. Η διαδικασία της ανάπτυξης, η επιτάχυνση δηλαδή προς τα εμπρός, δεν πρέπει να είναι μία βιαστική διαδικασία σε κατάσταση του πανικού της πτώσης, όσο και αν βιαζόμαστε να φύγουμε από το εξαιρετικά δυσάρεστο κλίμα της οικονομικής ύφεσης. Αντίθετα, θα πρέπει να είναι μία προσεκτική διαδικασία με ρεαλιστικό σχεδιασμό, αλλά και φαντασία, της οποίας τα οφέλη θα είναι ορατά μετά από αρκετά χρόνια. Πρέπει εδώ να σας πω ότι οι λόγοι πού συντηρούν την ύφεση και τις παραπάνω επιπτώσεις της κρίσης είναι πολλοί. Ενδεικτικά και πάλι θα αναφέρω ότι οι κυβερνήσεις της χώρας από το 2009 μέχρι και σήμερα επικεντρώθηκαν κυρίως στη λήψη μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα χωρίς να τα εξισορροπούν με μέτρα ανάπτυξης. Επικεντρώθηκαν δηλαδή στην αύξηση των εσόδων και τη μείωση των δαπανών γιατί αυτό επέβαλε ένα μεγάλο μέρος των μνημονιακών μας υποχρεώσεων. Η αύξηση των εσόδων πραγματοποιήθηκε με την επιβολή πολλών και δυσβάστακτων φόρων περιλαμβανομένων και των φόρων στην ακίνητη περιουσία. Από την άλλη πλευρά η μείωση των δαπανών πραγματοποιήθηκε με την μείωση των συντάξεων και την απαράδεκτα μεγάλη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Ετσι δημιουργήθηκε το δημοσιονομικό πλεόνασμα, με έναν εντελώς ανορθόδοξο τρόπο, θυσιάζοντας δηλαδή την ανάπτυξη. Ποιός θα ήταν ο σωστότερος τρόπος; Η απάντηση είναι σύνθετη καθόσον συνδιάζεται με τη συζήτηση για τη διαμόρφωση των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας, με άλλα λόγια με την διαπραγματευτική της στρατηγική που δυστυχώς από την αρχή πίσω στο 2010 δεν υπήρξε. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα το μέτρο της επιβολής περισσότερων φόρων. Πέρα από τη βασική αρχή της οικονομίας, ότι δηλαδή σε περίοδο ύφεσης περισσότεροι και βαρύτεροι φόροι δεν πρέπει να επιβάλλονται, είναι αυτονόητο ότι θα έπρεπε να επιδιωχθούν εναλλακτικοί τρόποι ευρέσεως ισοδυνάμων μέτρων, όπως π.χ. η διεύρυνση της βάσης των φορολογικά υπόχρεων μέσα από την πάταξη της φοροδιαφυγής και την εισαγωγή ενός δικαιότερου κι’ απλούστερου φορολογικού συστήματος κ.ά. Από την άλλη πλευρά η μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στέρησε ύλης απο χιλιάδες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνταν στο χώρο των δημοσίων έργων αντί να την αυξήσει πέρα και από την επιπλέον αρνητική επίπτωση στα έργα υποδομών που θα βοηθούσαν την περιφερειακή ανάπτυξη. Η λήψη τέτοιων ανορθόδοξων μέτρων είναι σαφές ότι επιβλήθηκε από τους δανειστές μας, ελλείψει αντίστασης από την ελληνική πλευρά, που είχε την ευχέρεια να την προβάλλει, αλλά δυστυχώς δεν το έκανε.

• Κύριε Κολλινιάτη τι είναι οι ομάδες Διαλόγου Ενεργών Πολιτών;

• Είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, μιά δεξαμενή σκέψης και δράσης που επεξεργάζεται προτάσεις οικονομικής πολιτικής και όχι μόνο, σμιλευμένες μέσα από συνεχή διάλογο με τους πολίτες της χώρας. Εργάζεται πέρα από τις ιδεοληψίες και τις αντιλήψεις του χθές. Επίκεντρο: O Πολίτης. Δηλαδή όλοι εμείς. Αρα για εμάς τους πολίτες εργαζόμαστε και παρεμβαίνουμε όπου πρέπει. Και το κάνουμε αποδεδειγμένα.

• Και ποιοί μετέχουν σε αυτές τις ομάδες Διαλόγου Ενεργών Πολιτών;

• Κατηγορηματικά όχι. Πολιτικό προσωπικό ή Πολιτικοί γενικώς. Μόνο πολίτες. Ακαδημαϊκοι, οικονομολόγοι, τεχνοκράτες,επιχειρηματίες, απλοί υπαλληλοι, εργαζόμενοι, κάθε πολίτης που αποφάσισε να σηκώσει τα μανίκια και να προσφέρει τον χρόνο του, αυτόν που δεν έχει.

Αφού το πολιτικό προσωπικό έχει αποτύχει, τον ρόλο τον αναλαμβάνουμε εμείς οι Πολίτες. Αυτό είναι υποχρεωση και καθηκον.

• Δηλαδή να υποθέσω ότι θα γίνετε κάποια στιγμή και κόμμα;

• Εμείς αυτό που κάνουμε είναι να παρακολουθούμε στενά τα πολιτικά δρώμενα και τις εξελίξεις και ένα εργαζόμαστε με αποκλειστικό γνώμονα τον Πολίτη και τα παιδιά του. Και λυπάμαι που το πολιτικό προσωπικό, δεκαετίες τώρα, στο μόνο που επένδυσε με επιτυχία είναι στην αύξηση της κατά κεφαλήν καταναλωτικής ευχέρειας των Ελλήνων. Ακόμα και αυτή την Παιδεία φρόντισε επιμελώς να την παρέχει ως προσόν για καριέρα και όχι ως καλλιέργεια. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι αυτή η βαθειά συνεχιζόμενη ύφεση. Που θα συνεχιστεί, σημειώστε το!

• Είναι κάτι τελευταίο που θέλετε να προσθέσετε;

• Ναι. Η Κεφαλονιά απέκτησε τον νέο της Ποιμενάρχη. Τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη κ.κ. Γεράσιμο Φωκά. Με ταπεινότητα και σεβασμό, εύχομαι ο Πανάγαθος να Του δωρίζει Υγεία και Δύναμη να εκπληρώσει το Ποιμενικό του καθήκον, και ως Πνευματικός Φάρος να μας μεταλαμπαδεύσει την γαλήνη και την ηρεμία που όλοι εμείς επιζητούμε.