Kάθε εμπόδιο για καλό, λέει τώρα ο ζωγράφος Kώστας Eυαγγελάτος.

Αγαπητοί συμπολίτες,
Με την ανοιχτή μου επιστολή επιθυμώ όσο λακωνικά γίνεται να σας εκφράσω την άποψη μου σχετικά με το θέμα του υπό μετατροπή σε Δημαρχείο Κεφαλονιάς Κτιρίου της πρώην Τραπέζης της Ελλάδος, το οποίο αγοράστηκε από τον πρώην Δήμο Αργοστολίου για την δημιουργία της πολυπόθητης από όλο σχεδόν τον πνευματικό κόσμο Πινακοθήκης. Αν και η πρωτοβουλία αυτή εκ του αποτελέσματος ακυρώνεται είναι δεδομένο ότι τα προβλήματα υπήρχαν από την αρχή.

Μη ξεχνάτε ότι είχαν γίνει ενέργειες από το Κοργιαλένειο Ιδρυμα να παραχωρηθεί το Κτίριο για την στέγαση των καλλιτεχνικών θησαυρών του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Αργοστολίου, τα οποία συνωστίζονται ή είναι αδύνατον να αξιοποιηθούν και να εκτεθούν στον γνωστό τους χώρο, με άδοξη όμως κατάληξη. Τελικά επεκράτησε η πρόταση αγοράς [συμφέρουσας κατά τα λεγόμενα] του Κτιρίου από τον ισχυρό Δήμο συνεπικουρούμενη από πολλές υπογραφές καλλιτεχνών και διανοουμένων, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου, υποθέτω εμφορούμενοι όλοι από το όραμα ενός σημαντικού ιδρύματος τέχνης και πολιτισμού στα πρότυπα Πινακοθηκών που ακμάζουν και είναι κιβωτοί αισθητικής και μάθησης σε άλλες πόλεις, προσελκύοντας δεκάδες επισκέπτες και θεωρούνται τουριστικοί προορισμοί.

Επίσης λάβετε υπόψιν ότι ο Δήμος Αργοστολίου εστερείτο και μάλλον στερείται του πλέον απαραίτητου, δηλαδή αξιόλογων καλλιτεχνικών έργων και γενικά σημαντικού εκθεσειακού υλικού.

Τα ελάχιστα έργα σύγχρονων καλλιτεχνών που γνωρίζουμε ότι διαθέτει, όπως και δωρεές ερασιτεχνών δεν είναι ικανά για να γίνει Πινακοθήκη-πόλος έλξης και επίσκεψης. Μία Πινακοθήκη αντάξια της πολυσήμαντης προσφοράς των δημιουργών του τόπου μας οφείλει να έχει μεταξύ άλλων επωνύμων και έργα του Πιτσαμάνου, του Ξυδιά, του Αβλίχου, του Βικάτου, του Παρθένη [εμπνεύστηκε και δούλεψε στην Κεφαλονιά], του Μπονάνου, του Στέρη ειδικά της πρώτης περιόδου, του κορυφαίου γλύπτη Σκλάβου και άλλων επτανησίων, διακεκριμένων νεοελλήνων και της διασποράς, οι οποίοι προβληματίστηκαν σοβαρά για την εξέλιξη της τέχνης καθώς και ντοκουμέντα θεωρητικών όπως ο Κριστιάν Ζερβός και άλλων που έδρασαν στον ελληνικό και διεθνή εικαστικό χώρο, ιδιαίτερα κατά τον επαναστατικό 20ο αιώνα, όταν άλλοι γνωστοί σε επαρχιακό επίπεδο ζωγράφιζαν εμπορικές γλυκανάλατες απεικονίσεις. Επιτέλους είναι ανάγκη να δούμε και να προσεγγίσουμε τα πράγματα με ευρύτητα και αξιοκρατία…

Με τα δεδομένα λοιπόν αυτά έστειλα αμέσως μετά την πολυδιαφημισμένη αγορά επιστολή στον φίλο Γ. Τσιλιμιδό, πρώην Δήμαρχο Αργοστολίου, διατυπώνοντας την επιθυμία μου να συμβάλλω με τις εικαστικές γνώσεις, την πολύχρονη εμπειρία μου στη διοργάνωση μεγάλων εκθέσεων και τις σχέσεις μου με μουσειακές συλλογές στην θετική ανάπτυξη του εγχειρήματος[αφιλοκερδώς όπως έχω κάνει με όλους τους πολιτιστικούς φορείς του τόπου μας που έχω συνεργαστεί άψογα].

Oυδέποτε έλαβα απάντηση…Ασχετο όμως από αυτό τα ερωτήματα υπάρχουν και απευθύνονται κύρια σε όσους δυσανασχετούν με την απόφαση του κου Αλέξανδρου Παρίση, Δημάρχου Κεφαλονιάς, να μετατρέψει το ήδη επιβαρυμένο από την υγρασία και την πολύμηνη κλεισούρα κτίριο, υποθέτω σε αξιοπρεπές Δημαρχειακό Μέγαρο. Γιατί δεν ενήργησε ο Δήμος Αργοστολίου άμεσα μετά τη σοβαρή και επαχθή για τους δημότες αγορά για σύσταση κάποιου επίσημου προσωρινού φορέα, τόσο Διοικητικού όσο και καλλιτεχνικού ως είθισται, για την υπό ίδρυση Πινακοθήκη; Αυτός ο φορέας θα ενεργούσε μεταξύ άλλων με το κύρος του για την απόκτηση έγκαιρα σημαντικών δωρεών έργων τέχνης από φορείς, καλλιτέχνες και ιδιώτες και σήμερα πιθανόν να απέτρεπε την αλλαγή χρήσης του Κτιρίου.

Oμως τελικά νομίζω ισχύει το …κάθε εμπόδιο για καλό…. Με αντικειμενική προσέγγιση, μετά τον αρχικό ενθουσιασμό, το Κτίριο κατά τη γνώμη μου δεν κάνει για Πινακοθήκη, όχι μόνο για πιθανούς τεχνικούς λόγους, οι οποίοι έπρεπε να επισημανθούν πριν την αγορά, αλλά γιατί είναι μικρό σε σχέση με μια δυναμική προοπτική του να διατηρεί μόνιμη συλλογή, τη δυνατότητα να διοργανώνει αναδρομικές ή σύγχρονες ενδιαφέρουσες περιοδικές εκθέσεις και παράλληλες μορφωτικές εκδηλώσεις, ενώ η συμπαθής αισθητική του στυλιστικά ταίριαζε πράγματι σε Τράπεζα ή Διοικητήριο.

Το όραμα για την Πινακοθήκη όμως υφίσταται ακέραιο και εάν στις δύσκολες μέρες μας είναι ανέφικτο να οικοδομηθεί με τις απαιτούμενες ανάλογες σύγχρονες προυποθέσεις νέο κτίριο, που θα ήταν η ιδανική λύση, τότε είναι εφικτό να μετατραπεί σε Πινακοθήκη το άχαρο παλαιό πλέον Δημαρχείο στην Πλατεία, με την προσθήκη τουλάχιστον ενός ακόμη ορόφου και πλήρη αρχιτεκτονική αλλαγή του εσωτερικού, εκτός ίσως από την περιστρεφόμενη σκάλα του και βέβαια πλήρη αλλαγή της εξωτερικής του όψης.

Εύχομαι το όραμα της Πινακοθήκης να υλοποιηθεί από συντονισμένες ενέργειες της νέας Δημοτικής αρχής στο άμεσο μέλλον.

Με τις ευχαριστίες μου και ευχές για δημιουργικό 2011
Κώστας Ευαγγελάτος
Ζωγράφος, Λογοτέχνης
Θεωρητικός της
σύχρονης τέχνης
Μέλος του ΕΕΤΕ